ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ...
Και τα δυο έχουν ως εργαλείο το χέρι, μα η πηγή βρίσκεται στη ψυχή… Στην ζωγραφική, το ερέθισμα προέρχεται από τον εξωτερικό χώρο, οτιδήποτε βρίσκεται γύρω μας μπορεί ν΄ αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μένα, γίνεται η μούσα μου ανάλογα με την δική μου ψυχική διάθεση την δεδομένη στιγμή που κάνω την αρχή ή που η αρχή με προσκαλεί μόνη της. Αυτή τη μούσα επεξεργάζεται ασυνείδητα ο εσωτερικός κόσμος μου και κατευθύνει τη δημιουργία, πάντα μέσα από το συναίσθημα, για να αποτυπωθεί στον λευκό καμβά. Στην γραφή μου πρωταρχικό ρόλο παίζει ο συναισθηματικός κόσμος μου που μοιάζει να φουσκώνει σαν ένα παλιρροιακό κύμα, με κατακλύζει και βρίσκει διέξοδο στην αποτύπωσή του στο λευκό χαρτί. Δεν γράφω απλά, είναι ανάγκη για μένα να καταγράψω το συναίσθημά μου, ποτίζοντας μ΄ αυτό τους ήρωές μου, που δανείζομαι τη ζωή τους, χωρίς όμως εκείνοι να δανείζονται τη δική μου ζωή. Σαν συμπέρασμα θα έλεγα ότι η ζωγραφική «εισβάλει» στον εσωτερικό μου κόσμο για να τον «ντύσει», ενώ η γραφή λειτουργεί αντίστροφα, εξέρχεται από αυτόν, για να τον «απογυμνώσει». Και στις δυο περιπτώσεις οι εικόνες που δημιουργώ, είτε με τα πινέλα είτε με τη πένα, είναι συναισθηματικά φορτισμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου